Welkom in de Abdijkerk 1 - 2 - 3 - 4 Op deze pagina komen de overige bezienswaardigheden in en om de kerk aan de orde.
De orgels Het fraaie hoofdorgel in deze kerk is gebouwd door de Haagse orgelmaker Joachim Reichner, die in 1780 de bovenste kas (het hoofdwerk, omdat de organist er met zijn hoofd onder zit) maakte. In 1791 voegde hij de onderste kas toe (het rugwerk, omdat de organist er met zijn rug naartoe zit). Inwendig is het orgel in 1856 ingrijpend verbouwd door de orgelmaker C.G.F. Witte (firma Batz & Co). In 2006 is het orgel door orgelmakerij Steendam uit Roodeschool grondig gerestaureerd en uitgebreid met een zelfstandig pedaal. In de kerk bevindt zich ook een authentiek Frans drukwindharmonium, gemaakt door de Franse orgelbouwer Debain rond 1860. Zie verder de aparte pagina’s gewijd aan deze orgels.
Monument ‘De gedachtenis van de namen’ Dit monument, geplaatst in de middelste altaarnis in de noordmuur van de kerk, gedenkt de gestorvenen. De eerste predikant van de gemeente van Loosduinen, ds. Jacobus Meursius, bemoedigde de gemeente in een tijd dat het leven dor en doods was als een steppe – ten tijde van de tachtigjarige oorlog – met het woord uit Jesaja 35, 6: Verlamden zullen springen als herten, waterstromen zullen de woestijn splijten. Kunstenares Mary Zuidgeest heeft dit thema uitgewerkt in het monument De gedachtenis van de namen. Op de dragende zuil slaapt onder stenen bedolven een verdorste en dorre roos van Jericho. Daarop een blad met kleine steentjes waarop bij een gedachtenis een wit steen gelegd zal worden; en op die witte steen de naam van de gestorvene. Gedachtig het woord uit Openbaring 2, 17: Wie overwint zal ik geven een wit steentje waarop een nieuwe naam staat die niemand kent, behalve degene die het ontvangt. Op de opstaande rand van het blad lezen we de belofte: De steppe zal bloeien. Er brandt in een lantaarn altijd een licht. Teken van het eerste Woord dat God roept tegen het woest en ledig: Er moet Licht komen! En er was licht. En boven aan het monument, zie daar komt de steppe tot bloei, de dorre roos opent zich, want de rotsen – gemaakt van hetzelfde materiaal als de voet – gaan open. En verbeeld door stroken glanzend glas: Het water zal stromen, het water zal tintelen, stralen, dorstigen komen en drinken.
Abdijkerkhof In vroege tijden werd er in de kerk zelf begraven. Toen dat in 1829 verboden werd, is het Abdijkerkhof ontstaan. Hier worden tot op de dag van vandaag overledenen bijgezet. Sinds de laatste renovatie van het kerkhof in 2007 zijn er 450 graven. Er zijn twee soorten graven: de particuliere en algemene graven. De particuliere graven worden uitgegeven voor twintig jaar. De grafrechten kunnen daarna telkens voor vijf of tien jaar worden verlengd. De algemene graven worden uitgegeven voor tien jaar en kunnen niet worden verlengd. Er zijn zandgraven, keldergraven en een urnenmuur. Meer informatie… In 2017, bij de restauratie van het Grote Kerkplein in de Haagse binnenstad zijn in totaal 244 begravingen gevonden. Daarvan zijn er 98 onberoerd gelaten. De andere 148 werden geborgen en meegenomen. Alle daterende uit de periode 1480 tot 1680, de tijd tussen de voltooiing van de kerk en het sluiten van het kerkhof. De Protestantse Gemeente van ’s-Gravenhage heeft aan de gemeente Den Haag verzocht het gebeente van Haagse burgers en gemeenteleden te mogen herbegraven. Hetgeen is geschied in 2021. Het verzamelgraf bevindt zich op het Abdijkerkhof. De plaats is te vinden rechts van de urnenwand. Meer informatie… Tenslotte bevinden zich op dit kerkhof een aantal oorlogsgraven (rechtsachter).
Op het schelpenpad voor de noordmuur van de Abdijkerk is een steen en een stuk van het kruis te zien als monument ter nagedachtenis aan de Ontmoetingskerk (1969-2023). Dit was de Gereformeerde kerk van Loosduinen, die leeg kwam te staan nadat de gereformeerde en hervormde kerk van Loosduinen fuseerden en gezamenlijk in de Abdijkerk gingen kerken. De eerste steen voor de Ontmoetingskerk aan de Louis Davidsstraat was in de hal van deze kerk geplaatst. Toenmalig predikant ds. de Vries schreef destijds met zijn vinger in de zachte specie de zin “Lof, eer en prijs zij God”. De kerk is in 2022/2023 afgebroken om plaats te maken voor een woongebouw. De Ontmoetingskerk verving de voormalige Loosduinse gereformeerde Wilhelminakerk aan de Loosduinse Hoofdstraat uit 1899. Deze werd in 1972 afgebroken.
De voormalige gereformeerde Wilhelminakerk aan de Loosduinse Hoofdstraat (1899).
Hebben deze pagina’s uw interesse opgewekt met betrekking tot Loosduinen en de geschiedenis van dit tuindersdorp? Bezoek dan het Loosduins museum, gelegen op een steenworp afstand van de Abdijkerk, naast de molen.
De voormalige Ontmoetingskerk (1969)
Het uurwerk De toren van de Abdijkerk herbergt een bijzonder uurwerk, met de hand vervaardigd, dat met hulp van een ingenieus hijssysteem de Loosduiners eeuwen-lang heeft geholpen om de juiste tijd te bepalen. Iedere dag klom een man naar boven om de gewichten op te hijsen zodat de klok bleef lopen. Het uurwerk is nog geheel intact, maar buiten gebruik gesteld. De luidklok zelf is in 1952 door de firma Js. Zimmer & Zn te Amsterdam gemaakt en heeft een gewicht van 345 kg en de toon . Ze werd niet alleen voorzien van een toepasselijke tekst, maar ook van het gekroonde wapen van de Gemeente Den Haag. De klok klinkt iedere dag om 12.00 uur alsmede voorafgaande aan de kerkdiensten en wanneer in de kerkdienst het Onze Vader wordt gebeden.
Welkom in de Abdijkerk 1 - 2 - 3 - 4 Op deze pagina komen de overige bezienswaardigheden in en om de kerk aan de orde.
Monument ‘De gedachtenis van de namen’ Dit monument, geplaatst in de middelste altaarnis in de noordmuur van de kerk, gedenkt de gestorvenen. De eerste predikant van de gemeente van Loosduinen: Ds. Jacobus Meursius, bemoedigde de gemeente in een tijd dat het leven dor en doods was als een steppe – ten tijde van de tachtig jarige oorlog- met het woord uit Jesaja 35, 6 : ‘Verlamden zullen springen als herten… waterstromen zullen de woestijn splijten’. Kunstenares Mary Zuidgeest heeft dit thema uitgewerkt in het monument ‘De gedachtenis van de namen’. Op de dragende zuil slaapt onder stenen bedolven een verdorste en dorre roos van Jericho. Daarop een blad met kleine steentjes waarop bij een gedachtenis een wit steen gelegd zal worden; en op die witte steen de naam van de gestorvene. Gedachtig het woord uit Openbaring 2, 17: ‘Wie overwint zal ik geven … wit steentje waarop een nieuwe naam staat die niemand kent, behalve de het ontvangt’. Op de opstaande rand van het blad lezen we de belofte: ‘De steppe zal bloeien’. Er brandt in een lantaarn altijd een licht. Teken van het eerste Woord dat God roept tegen het ‘woest en ledig’: ‘Er moet Licht komen! En er was licht’. En boven aan het monument, zie daar komt de steppe tot bloei, de dorre roos opent zich , want de rotsen – gemaakt van hetzelfde materiaal als de voet - gaan open. En verbeeld door stroken glanzend glas: ‘Het water zal stromen, het water zal tintelen, stralen, dorstigen komen en drinken…’.
De orgels Het fraaie hoofdorgel in deze kerk is gebouwd door de Haagse orgelmaker Joachim Reichner, die in 1780 de bovenste kas (het hoofdwerk, omdat de organist er met zijn hoofd onder zit) maakte. In 1791 voegde hij de onderste kas toe (het rugwerk, omdat de organist er met zijn rug naar toe zit). Inwendig is het orgel in 1856 ingrijpend verbouwd door de orgelmaker C.G.F. Witte (firma Bätz & Co). In 2006 is het orgel door orgelmakerij Steendam uit Roodeschool grondig gerestaureerd en uitgebreid met een zelfstandig pedaal. Voor het doophek staat een authentiek Frans drukwindharmonium, gemaakt door de Franse orgelbouwer Debain rond 1860. Zie verder de aparte pagina gewijd aan deze orgels.
Abdijkerkhof In vroege tijden werd er in de kerk zelf begraven. Toen dat in 1829 verboden werd, is het Abdijkerkhof ontstaan. Hier worden tot op de dag van vandaag overledenen bijgezet. Sinds de laatste renovatie van het kerkhof in 2007 zijn er 450 graven. Er zijn twee soorten graven: de particuliere en algemene graven. De particuliere graven worden uitgegeven voor 20 jaar. De grafrechten kunnen daarna telkens voor 5 of 10 jaar worden verlengd. De algemene graven worden uitgegeven voor 10 jaar en kunnen niet worden verlengd. Er zijn zandgraven, keldergraven en een urnenmuur.
De vm Gereformeerde Ontmoetingskerk Op het schelpenpad voor de noordmuur van de Abdijkerk is een steen en een stuk van het kruis te zien als monument ter nagedachtenis aan de Ontmoetingskerk (1969-2023). Dit was de Gereformeerde kerk van Loosduinen, die leeg kwam te staan nadat de gereformeerde en hervormde kerk van Loosduinen fuseerden en gezamenlijk in de Abdijkerk gingen kerken. De eerste steen voor de Ontmoetingskerk aan de Louis Davidsstraat was in de hal van deze kerk geplaatst. Toenmalig predikant ds. de Vries schreef destijds met zijn vinger in de zachte specie de zin “Lof, eer en prijs zij God”. De kerk is in 2022/2023 afgebroken om plaats te maken voor een woongebouw. De Ontmoetingskerk verving de voormalige Loosduinse gereformeerde Wilhelminakerk aan de Loosduinse Hoofdstraat uit 1899. Deze werd in 1972 afgebroken.
Het uurwerk De toren van de Abdijkerk herbergt een bijzonder uurwerk, met de hand vervaardigd, dat met hulp van een ingenieus hijssysteem de Loosduiners eeuwen-lang heeft geholpen om de juiste tijd te bepalen. Iedere dag klom een man naar boven om de gewichten op te hijsen zodat de klok bleef lopen. Het uurwerk is nog geheel intact, maar buiten gebruik gesteld. De luidklok zelf is in 1952 door de firma Js. Zimmer & Zn te Amsterdam gemaakt en heeft een gewicht van 345 kg en de toon . Ze werd niet alleen voorzien van een toepasselijke tekst, maar ook van het gekroonde wapen van de Gemeente Den Haag. De klok klinkt iedere dag om 12.00 uur alsmede voorafgaande aan de kerkdiensten en wanneer in de kerkdienst het Onze Vader wordt gebeden.